Üç Paşalar, ya da Üç Paşalar İktidarı

Üç Paşalar, ya da Üç Paşalar İktidarı olarak bilinen yapı Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemine (1913 - 1918) damgasını vurmuş üç önemli Osmanlı yöneticisinde oluşur. Bunlar, Dahiliye Nazırı ve Sadrazam Mehmet Talât Paşa (1874–1921), Harbiye Nazırı Enver Paşa (1881–1922), ve Bahriye Nazırı (Osmanlı Donanmasından sorumlu bakan) Ahmed Cemal Paşa'dır, (1872–1922). Osmanlı İmparatorluğu'nun Almanlar'ın yanında I. Dünya Savaşı'na girmesinde İttihat ve Terakki Partisi'nin önde gelen yöneticileri olan bu üç paşa temel bir rol oynamıştır.

1913 yılındaki Babıali Baskını ile iktidara gelen bu üç paşa Osmanlı İmpartorluğu'nda bunda sonraki dönemde gerçekte tek söz sahibi kişiler oldular. Bu dönem I. Dünya Savaşı'ndan sonrasında Osmanlı'nın çöküşüne kadar sürdü.

Mondros Mütarekesi'nden sonrasında 2 Kasım 1918 günü bir Alman denizaltısı ile İstanbul'dan kaçan Enver, Talat ve Cemal Paşa daha sonra Ermeni Tehciri'ndeki etkileri nedeniyle idam cezasına çarptırıldılar. Talat ve Cemal Paşa Ermeni komitacılar tarafından, Enver paşa ise Rus İç Savaşı sırasında Belçivan yakınlarında bir çarpışmada öldürüldü.