Zımba

Zımba, kâğıtları bir arada tutmak amacı ile metalden bir tel ile tutturan araç. Birden fazla kâğıt zımbanın arasına yerleştirildikten sonra mekanik basınç uygulandığında mekanizmada bulunan metalik telin iki sivri ucu kâğıtları delerek geçmekte ve alt bölümde eğilerek kapanmaktadır. Böylece kâğıtlar metalik tel aracılığı ile birbirine eklenmiş hale gelmektedir.
Tarihçe

İlk zımba 18. yüzyılda Fransa kralı XV. Louis devrinde el yapımı olarak imal edildi. Zımbalar kraliyet mahkemelerinde kullanılmakta idi. 19. yüzyılda kâğıt kullanımının artması zımbaların da gelişmesine yol açtı.7 Ağustos 1866 tarihinde zımba ile ilgili ilk patent alındı. Bu zımba kâğıtları birleştirmek yanında, kitapları, kutuları ve halıları tutturabilmekteydi. George W. McGill 1866 yılında modern zımbalara en yakın olan icadının patentini ABD'de 56,587 patent numarası ile aldı. 1867 yılında daha da geliştirdiği icadına 67,665 patent numarası aldı. Aynı yıl icadını Philadelphia'da tanıttı ve 1880'lere kadar zımba üzerinde çalıştı. 1868 yılında diğer bir mucit C.H. Gould İngiltere'de 18 Şubat 1879 tarihinde 212,316 numarasıyla zımba patenti aldı. 1800'lerin sonu ve 1900'ların başlarında çeşitli tipte zımbalar için bir çok patentler alındı.